Marielle´s Blog over de Wijkzorg: Wat een mooi vak.
En zo zit ik ineens aan tafel bij een talkshow op Nederlandse televisie. De aanleiding is een artikel in de krant waaraan ik een bijdrage heb geleverd. Het artikel gaat over de crisis in de wijkverpleging. Het is een spannende en leuke ervaring om hier te zitten. Samen met Inge Borghuis zit ik aan tafel. We hebben de punten die we onder de aandacht willen brengen van te voren besproken. We hebben maar 12 minuten de tijd; tijd die wij ook nog moeten “delen” met een mantelzorger en een politicus.
Het is een gezellige drukte in de tv studio, alle overige gasten druppelen langzaam binnen. Na een hapje en een drankje ga ik naar de visagie. Wanneer de regisseur, Kevin, bij ons komt zitten, gaan de voorbereidingen beginnen. Wat is de bedoeling, wie komt er aan het woord en wanneer. Strakke planning voor opname van een live show…..
Dan is het zover en gaan we de studio in, we zijn bij het tweede item aan de beurt. Ik voel me licht gespannen, maar vol goede energie. Op het moment dat ik aan de beurt ben benoem ik dat ik een fantastische baan heb. Ik probeer de zorgvragen nog te benoemen en de taken die ik heb. Maar helaas kan ik niet alles op tafel krijgen wat ik graag zou willen. Inge vertelt over het belang van wijkverpleging, de moeizame bekostiging, de krapte op de arbeidsmarkt en het verloop omdat er relatief veel mensen met pensioen gaan..
Hoe krijgen wij het vak van (wijk-) verpleegkundige nog beter op de kaart?Dat is de grote vraag. Het is het mooiste beroep wat er is. Elke dag het verschil maken; vaak in de meest kwetsbaarste periode van iemands’ leven. De cliënt en de mantelzorger ondersteunen om het leven leuk te houden. Iemand weer een richting in krijgen na een zware operatie. Chemotherapie thuis, zodat cliënten niet naar het ziekenhuis hoeven. Weer zelfstandig worden na bijvoorbeeld een val . Of het zelf leren verzorgen van een stoma. Hoe omgaan met je diabetes, of ondersteunen in de laatste levensfase. In de wijk gebeurt het allemaal.
Het is nooit saai, elke dag is anders, je ondersteunt ook toekomstige zorgprofessionals in hun leerproces in dit mooie vak. Ik zeg tegen al mijn collega’s, vertel hoe mooi dit vak is!!Pak je verantwoordelijkheid en maak gebruik van je professionele autonomie.
En als de politiek en de zorgverzekeraars ook hun verantwoordelijkheid nemen; ons meer vertrouwen geven en deugdelijke financiering dan moeten er toch genoeg nieuwe collega´s te vinden zijn die dit vak willen uitoefenen lijkt mij..
Lieve groet Mariëlle.
