Marielles blog over de Wijkzorg deel 100
Wie had dat gedacht toen ik een verhaal ging schrijven over een heftige situatie. En dan ineens ben ik 100 blogs verder.100 verhalen die ik heb geschreven en heb willen delen. Verhalen die laten zien wat een mooi, verdrietig, bijzonder en vooral boeiend vak ik heb.Wanneer ik ze terug lees zie ik de cliënten, naasten en hun verhaal weer voor mij. Hoe zou het nu gaan met hen, of hoe zou het gaan met de nabestaanden?Twee en een half jaar mijn ervaringen delen en mijn verhalen vertellen. Wat is er veel gebeurd in de afgelopen tijd.
Ik ben weer wijzer geworden, heb meer geleerd over dementie, werkbegeleiding, samenwerken, positieve gezondheid en ik heb beter leren luisteren. Door erover te schrijven hoop ik dat er meer inzicht in de werkzaamheden in de wijk is ontstaan. Samen met mijn collega’s heb ik aan projecten mogen werken, leerlingen begeleiding gegeven en niet te vergeten het corona team. Wat een heftige tijd als ik terugkijk.
Maar ik kijk niet graag terug, ik kijk liever vooruit. Ik kijk naar de toekomst. Voor mijzelf en voor de zorg. Zelf ga ik weer een studie doen en ga samen met een aantal nieuwe, bevlogen collega’s een nieuw team starten. Een team wat vooral gericht is op het opleiden en begeleiden van nieuwe collega zorgverleners. Waar ruimte is voor ontwikkeling van de zorgverlener van de toekomst. Een team dat gestart gaat worden in een nieuwe plaats, waar ik nauwelijks iets van weet. Ik laat een fantastisch team min of meer achter, maar heb enorm veel zin in de nieuwe uitdaging.
En natuurlijk hoop ik weer veel mee te maken zodat ik nog veel meer kan delen met mijn lezers. Voor de zorg hoop ik dat wij de koers bij wijkzorg kunnen voortzetten. De koers die de zorgprofessional aan het stuur zet, en zelf de regie laat nemen. Ook hoop ik dat er door de landsbestuurders beter geluisterd gaat worden naar de mensen op de werkvloer. Dat er meer samengewerkt gaat worden en dat er minder marktwerking komt. Zorg is voor iedereen en moet voor iedereen toegankelijk blijven. Het vak van verpleegkundige is zo mooi en zo noodzakelijk. We moeten massaal nieuwe collega’s opleiden en goed begeleiden. Kortom we hebben genoeg te doen.
Ik hoop dat jullie mij blijven volgen.
Lieve groet Mariëlle.
