Mariëlle’s blog over de wijkzorg – deel 76: Een hartverwarmend telefoontje

Een aantal weken geleden kreeg ik via een coach van Wijkzorg zo’n hartverwarmend telefoontje. Het ging over een blog welke ik had geschreven en daar had een collega zich gesteund in gevoeld. Dat op zich is natuurlijk al super. Toen ik doorvroeg op welke manier ik voor steun had gezorgd vertelde de coach mij het volgende.  De collega had aangegeven regelmatig mijn blogs te lezen en dat zij het mooie en treffende verhalen vindt. Maar bij de betreffende blog had ik geschreven dat ik iets spannend vond en onzeker was. Door deze uitlating voelde zij zich gesteund, want ook zij gaf aan soms onzeker te zijn. 

Collega’s met wie ik al jaren werk, kennen mij als een doener. Ik vind alles leuk en heb vaak energie voor tien. Ook lijk ik altijd zelfverzekerd en zeker van mijn zaak. Maar niets is minder waar. Ook ik ben zo nu en dan onzeker en weet echt niet alles. Ik heb mijzelf alleen aangeleerd, dat wanneer ik iets spannend vind ik dit niet aan mijn cliënt laat merken. Ook heb ik geleerd dat een goede voorbereiding van groot belang is. Of het nu gaat om een verpleegtechnische handeling, een familiegesprek of een overleg met meerdere disciplines; voorbereiding is van groot belang. Ook voordat ik naar een nieuwe cliënt gaat, lees ik mijzelf in. 

Dat alles heb ik geleerd in de negen jaar die ik in de zorg werkzaam ben. Tijdens mijn eerste stage als 3 IG’er, heb ik geleerd om te gaan met cliënten, maar werd ik niet kritisch begeleid. Terugkijkend naar mijn opdrachten van toen, schieten de tranen in mijn ogen. Ik was een harde werker en  niet op mijn mond gevallen, maar qua opdrachten werd er niet streng beoordeeld. Dit gebeurde pas in het laatste jaar. Wat heb ik mij toen onzeker gevoeld. Ik dacht echt: “ik haal nooit mijn diploma”. Door mij open te stellen en mijn emoties en zorgen te delen met mijn begeleiders, heb ik mijn kwetsbaarheid en mijn onzekerheid benoemd. Want achter die stevige zelfverzekerde houding zat ook toen al een heel welwillend persoon, die openstaat voor alle meningen en feedback. 

Uiteindelijk heeft het mij inzicht gegeven.

Belangrijke lessen en weet ik nu dat wrijving glans geeft, het was een wijze les en een les om nooit te vergeten. Er wordt – als je eenmaal bent afgestudeerd-  zoveel van je verwacht, je moet echt tegen een stootje kunnen. En tegen een stootje kan ik wel degelijk.  

Kortom, ook al ben je soms onzeker en denk je dat je het niet kan, kop op en ga ervoor. Probeer in alles een waardevolle les te zien.

Lieve groet, Mariëlle