Mariëlle’s blog over de wijkzorg – deel 44: Terugblik 2019

Het is alweer eind december. Het jaar is bijna om. In deze maand denk ik terug aan de dingen die dit jaar voorbij kwamen. Op persoonlijk en werkgebied, was het een enerverend jaar. Een jaar met persoonlijke hoogte en dieptepunten. 

Het verlies van mijn lieve, dappere mama in januari. Mijn vader die alleen was en in de maand erna zijn pees scheurde en geopereerd moest worden. Het waren drie rumoerige maanden aan het begin van het jaar.

Gelukkig had ik ook iets prachtigs om naar uit te kijken. Want onze kleinzoon werd geboren. Een fantastisch ventje dat in juni werd geboren; wat zou mama van hem hebben genoten. Ik weet dat ze er echt nog is en een beetje meekijkt, de signalen zie ik steeds vaker. Nu eind van het jaar is er op persoonlijk vlak veel veranderd. Helaas heb je weinig invloed op alles wat er om je heen gebeurt. Gelukkig weet je niet wat er in de toekomst op je pad zal komen. Zeker is wel; na regen komt zonneschijn! 

Op werkgebied ben ik een uitdaging uitgegaan door mij aan te sluiten bij de ondernemingsraad. Vergaderen/overleggen, veel contact met collega’s binnen de hele organisatie. Een andere kijk op de zorg, veel nieuwe indrukken en heel veel leeswerk. Waar ik nu, eind van het jaar pas echt goed in thuis ben. Daar ga ik nog even mee door, want wat vind ik dat erg leuk. Ook het schrijven van blogs geeft mij ruimte om dingen een plek te geven, daarbij vind ik het heel prettig om mijn ervaringen te delen en mensen te inspireren. Dus daar wil ik ook mee doorgaan.

Binnen ons team helaas afscheid genomen van collega’s, maar ook weer nieuwe collega’s en leerlingen mogen verwelkomen. Mijn taak als werkbegeleider met veel plezier mogen uitvoeren. En daarbij zoveel mogelijk ervaringen en dingen mogen meegeven zodat er voor de toekomst personeel is. Ook ben ik als aandachtsvelder dementie hard aan het werk. En probeer daarbij collega’s, mantelzorgers en cliënten te ondersteunen. Netwerken doe ik ook graag en regelmatig. Een andere taak waar ik voor sta is de palliatieve en terminale zorg naar een hoger niveau brengen en iedereen zo goed mogelijk zorg en ondersteuning te bieden..

Voor het nieuwe jaar hoop ik vooral door te kunnen gaan met de mooie dingen die mijn werk zo veelzijdig maken. Daarbij hoop ik dat er in het land rust en duidelijkheid komt over de zorg maar ook over alle andere beroepsgroepen waarin zoveel onrust heerst.

Lieve allemaal, ik wens jullie het allerbeste voor 2020. Dank voor het lezen van mijn blogs in 2019. 🥂🍾

Lieve groet,
Mariëlle