Mariëlle’s blog over de wijkzorg – deel 38: Liefde

Tijdens een gesprek met een collega zorgverlener over onze beider werkplekken, kwamen wij op het onderwerp liefde. Zij vertelde hoe een nieuwe cliënt (opnieuw) de liefde had gevonden bij een cliënt die bij haar op de afdeling woonde. Zij vertelde dat zij het samen heel gezellig hadden en zelfs soms samen in bed belanden. We spraken even over hoe mooi en vooral fijn dit was voor beide cliënten.

Dit bracht bij mij de herinnering terug van een cliënt uit het verpleeghuis, waar ik tijdens mijn opleiding werkte. De cliënt in kwestie was behoorlijk op leeftijd, rolstoel afhankelijk en zo nu en dan volledig ontremd. Hiermee bedoel ik dat hij zomaar kon gaan roepen en nogal dwingend kon reageren en de verzorging wel eens ongewenst wilde aanraken. Dit gaf soms ongewenste situaties en dat werd aangegeven door de medewerkers. Tijdens een overleg kwam naar voren dat dit gedrag erger leek te worden en er werd nagedacht over een mogelijke oplossing.  

Na overleg met familie en overige betrokkenen werd gezocht naar een oplossing, een “gezelschapsdame” werd geopperd. Na overleg met de betrokken cliënt werd het in werking gezet. Op de dag dat de afspraak gepland stond was meneer helemaal in zijn sas. De avonddienst zorgde ervoor dat meneer er netjes bij zat. Vol spanning wachtte de cliënt op de dame. Ook op de afdeling was er een soort van spanning, hoe zou dit gaan, zou het aan de verwachtingen van de cliënt voldoen?

De volgende dag stond de cliënt op mijn lijst om te helpen. Een beetje onwennig en onzeker vroeg ik de cliënt of hij een prettige avond had gehad. Zijn ogen begonnen te glimmen en hij kreeg een grote glimlach op zijn gezicht. Hij vertelde dat hij heerlijk met haar had geknuffeld. Want zo gaf hij lachend toe, verder is het niet gekomen.

Wat een verschil hoe dhr zich gedurende de daarop volgende weken gedroeg. Wat een beetje aandacht en fysiek contact met een mens kan doen. Aanraking is een levensbehoefte, waar veel ouderen vaak te kort van krijgen. Een knuffel of een arm op je schouder dat wil toch iedereen? Wat fijn dat dit onderwerp ook werd besproken en dat er een passende oplossing werd gevonden. Mooi hoe er “out of the box” is gedacht en vooral cliëntgericht.

Wees lief voor elkaar, liefs Mariëlle.