Mariëlle’s blog over de wijkzorg – deel 35: Onrust in zorgland

In de tien jaar dat ik werkzaam ben in de zorg heb ik veel kennis en ervaring opgedaan. Dit vormt de basis voor de zorg die ik geef. Of het nu gaat om begeleiding, praktisch uitvoerende zorg, instructie bij het leren omgaan met hulpmiddelen, het inzetten van andere disciplines, noem maar op. Mijn werk is zeer veelzijdig en heel erg leuk om te doen. Door de opgedane ervaring kan ik een diversiteit aan problemen en situaties het hoofd bieden. De praktijk vormt voor mij de beste leermeester! 

Het is als verpleegkundige of verzorgende belangrijk om je te houden aan protocollen en richtlijnen omtrent de te geven zorg. Dit is vrij logisch toch? Verder doe je ervaring op en leer je van je collega’s en begeleiders. Nu zijn de opleidingen de afgelopen jaren steeds verder uitgebreid en breder geworden. Je leert als verzorgende als hoe je zorgplannen moet opstellen of intakes moet doen. Een verzorgende is niveau 3. In de opleiding verpleegkundige die ik heb gedaan (MBO niveau 4) heb ik geleerd om zorgplannen nog beter te schrijven, onderzoek te doen, klinisch te redeneren en holistisch te kijken naar de cliënt. Als HBO student (niveau 5) leer je onder andere nog meer gebruik te maken van onderzoeksmethoden, leiderschap te ontwikkelen en kritisch te redeneren. Kortom, we hebben het over verschillende niveaus die samen het werk doen. Je vult elkaar aan en helpt  de cliënt zo goed mogelijk. De verschillende niveaus zorgen er voor dat er van verschillende kanten wordt gegeven naar de cliënt. Een ieder heeft weer andere inzichten.

Nu kwam deze week  – naar aanleiding van alle onrust over de nieuwe BIG wet – de vraag op tafel of deze hele discussie invloed zou gaan hebben op mijn werkzaamheden? Mijn antwoord is: ja, ik denk het wel. 

Kort uitgelegd; volgens die nieuwe wet zal de regieverpleegkundige collega’s gaan aansturen. Alle collega’s onder de regieverpleegkundige moeten dan eerst aan hem/haar toestemming vragen om veranderingen door te voeren in de zorg aan cliënten. Moet ik aan mijn net afgestudeerde collega toestemming vragen om een probleem op te lossen?  

Hoe het eruit gaat zien (en OF de wet er gaat komen) is nog onduidelijk, want de gesprekken zijn weer opnieuw begonnen. Ik weet wel dat al die onrust niet goed is voor de zorg. Mensen die al jaren fantastisch werk doen, ongeacht niveau, zouden straks ineens niet meer zelf denken. Jonge mensen die nog onzeker zijn over hun handelingen, staan voor een zware klus, gaan zij dit volhouden? Hoeveel verzorgenden en verpleegkundigen zullen er overblijven? Binnen mijn werk in de wijk zal het hopelijk wel goed komen, maar zorgelijk is het wel voor heel Nederland. Er is nu al een enorm tekort aan verplegend personeel, dat wordt met een nieuwe wet niet opgelost. Mijn angst is zelfs dat het voor grotere problemen zal zorgen, namelijk dat oude rotten in het vak er mee stoppen, hun kennis niet meer overdragen en dat er straks alleen maar meer tekorten aan zorgpersoneel gaan komen. Daar is iedere burger de dupe van.

Lieve groet, Mariëlle